1 ¹ Słowo Pańskie skierowane do Micheasza z Moreszet za czasów Jotama, Achaza i Ezechiasza, królów judzkich - to, co widział o Samarii i Jeruzalem. ² Słuchajcie, wszystkie narody, wsłuchuj się, ziemio, i to, co ją napełnia! Niech <Pan> Bóg przeciw wam będzie świadkiem, Pan z pałacu swego świętego! ³ Bo oto Pan wychodzi ze swego przybytku, zstąpi i deptać będzie po wyniosłościach ziemi. ⁴ Stopnieją pod Nim góry, rozdzielą się doliny jak wosk przed ogniem, jak wody rozlane po stoku. ⁵ Wszystko to z powodu występku Jakuba i grzechów domu Judy*. Jaki występek Jakuba? Czy nie Samaria? Co za grzech* domu Judy? Czy nie Jeruzalem? ⁶ «Przeto uczynię Samarię rumowiskiem na polu, miejscem pod uprawę winnicy; kamienie jej stoczę w dolinę i obnażę jej fundamenty. ⁷ Wszystkie jej bożki będą potłuczone i cały jej dorobek* w ogniu spalony. Wszystkie jej posągi rozbiję w gruzy, bo z zapłaty nierządnicy* są zgromadzone* i w zapłatę nierządnicy się obrócą». ⁸ Przeto zawodzić będę i lamentować, chodzić boso i nago*; jak szakale uczynię zawodzenie i lament jak strusie. ⁹ Bo rana jej jest nieuleczalna; ach, dochodzi aż do Judy, dosięga bramy mego ludu, aż do Jeruzalem! ¹⁰ * W Gat [tego] nie ogłaszajcie, zgoła* nie płaczcie, w Bet-Leafra tarzajcie się w prochu! ¹¹ Uchodź, mieszkanko Szafiru, w haniebnej nagości; mieszkanka Saananu nie wyjdzie, żałoba w Bet-Haesel pozbawi was schronienia. ¹² Jak mieszkanka Marotu ma oczekiwać szczęścia, skoro zstępuje nieszczęście od Pana do bramy Jeruzalem? ¹³ Zaprzęgnij rumaki do wozu, mieszkanko Lakisz, któraś była początkiem grzechu dla Córy Syjonu, bo w tobie znalezione są występki Izraela!* ¹⁴ Przeto dasz wiano dla Moreszet-Gat, domy Akzibu* będą omamieniem dla królów izraelskich. ¹⁵ Zdobywcę sprowadzę także na ciebie, mieszkanko Mareszy; aż do Adullam przybędzie chwała Izraela*. ¹⁶ Wyrywaj włosy - i zgól je - nad dziećmi, twoją radością; rozszerz łysinę* jak to jest u sępa, bo pójdą one w niewolę daleko od ciebie.